Naomi

“Werken in het praktijkonderwijs heeft iets magisch. Als docent kun je hier écht van betekenis zijn voor leerlingen. Dat is niet altijd even makkelijk, maar zeker waardevol. Dag in, dag uit zie ik ze groeien in kleine of juist grotere stappen richting volwassenheid. Ieder in zijn eigen tempo en op zijn eigen manier. Ik blijf dat heel bijzonder vinden.”

Basisvaardigheden
“In het eerste jaar draait praktijkonderwijs vooral om het aanleren van basisvaardigheden. Bij een vak als verzorging leren leerlingen hoe ze hun haren wassen, hun voeten verzorgen en waarom het belangrijk is dat ze zichzelf regelmatig douchen. Als ze straks op hun eigen benen willen staan, is het belangrijk dat ze goed voor zichzelf kunnen zorgen. Daar helpen we ze bij.”

Veilig voelen
“Vanaf het tweede jaar komen er ook onderwerpen als drugs, alcohol en seksuele voorlichting aan bod. Op het moment dat ik die lessen geef, is het belangrijk dat ik een goede relatie met mijn leerlingen heb opgebouwd en hun achtergrond en thuissituatie ken. Sommigen maken bijvoorbeeld van heel dichtbij de effecten van een verslaving mee. Als ik weet dat zoiets speelt, ga ik vooraf met zo’n leerling in gesprek en pas ik de les aan als dat nodig is. Kinderen moeten me kunnen vertrouwen; zich veilig voelen in mijn klas. Als die randvoorwaarden niet op orde zijn, heeft onderwijs geen zin.” 

Wijze waarop je je uit
“Veel belangrijker dan cijfers, is de manier waarop leerlingen zich ontwikkelen. Niet alleen op didactisch gebied, maar ook op sociaal vlak. In de les hadden we het een keer over shampoos, waarop een leerling tegen een andere leerling met kroeshaar zegt: ‘jij hoeft je haar helemaal niet te wassen’. Zij bedoelde die opmerking niet vervelend, maar dat werd wél zo opgevat. De leerling met kroeshaar was gekwetst en voelde zich gediscrimineerd. Vanaf dat moment ging de les niet langer over haarverzorging, maar over de wijze waarop je je uit. Als je iets niet weet of onbekend bent met bijvoorbeeld kroeshaar, dan kun je ook een vraag stellen in plaats van iets hardop te roepen. Uiteindelijk was het voorval aanleiding tot een goed gesprek.”

Gigantische stap naar volwassenheid
“Nog een mooi voorbeeld: ik geef ook kooklessen, waarbij we zo nu en dan op school een lunch of diner voor de buurt verzorgen. Tijdens een van die diner-bijeenkomsten meldt een leerling me dat ze een dubbele afspraak heeft staan. Ze zat die avond bij mij in het cateringteam, maar moest ook werken in een restaurant. Ik liet er geen misverstand over bestaan dat ik haar op school verwachtte om het buurtdiner te verzorgen én dat ze zelf een manier moest bedenken hoe ze deze situatie op wilde lossen. Dat meisje helemaal in paniek, maar ik hield voet bij stuk en bleef in mijn rol als strenge juf. Leerlingen op onze school hebben juist veel moeite met plannen en organiseren, dus dit was een uitgelezen leermoment voor haar. Een van mijn collega’s heeft haar vervolgens geholpen en manieren aangereikt om haar werkgever te woord te staan en de situatie uit te leggen. Er is zelfs een rollenspel aan te pas gekomen, maar ze heeft wel zelf haar baas gebeld. Superstoer! Aan het einde van de dag hadden 55 buurtbewoners heerlijk gegeten, maar voor mij was die avond om een heel andere reden geslaagd. Mijn leerling had een gigantische stap gemaakt naar volwassenheid. Trotser krijg je me niet.”